Inzicht in microbiële natuurlijke afbraakcapaciteit van microverontreinigingen

De toenemende aanwezigheid van organische microverontreinigingen in verschillende onderdelen van de watercyclus kunnen in de nabije toekomst een bedreiging vormen voor waterreserves. Lage concentraties van deze verbindingen worden momenteel gedetecteerd in grond- en oppervlaktewater dat wordt gebruikt als drinkwater. Er is een gebrek aan informatie over de biologische afbraak onder natuurlijke condities, en methodes om de natuurlijke afbraakcapaciteit te beoordelen zijn noodzakelijk.

Technologie

Dit onderzoek is gericht op het verbeteren van de kennis over biologische afbraak van microverontreinigingen. Doel is een verbetering van het voorspellend vermogen van bestaande modellen in het beoordelen van het lange termijn risico van verontreiniging van drinkwaterwinningsputten. Hiertoe worden instrumenten ontwikkeld om de biologische afbraakcapaciteit van een aantal microverontreinigingen vast te stellen, wat resulteert in beoordelings- en voorspellingsrichtlijnen voor natuurlijke afbraak.

Uitdaging

Het project richt zich op microverontreinigingen met een bedreiging voor de Nederlandse drinkwaterkwaliteit. Voor deze verbindingen zullen moleculaire technieken op basis van DNA-analyse worden gebruikt om de natuurlijke afbraakcapaciteit in het veld te beoordelen. Daarnaast worden ex situ-afbraakexperimenten met veldmonsters uitgevoerd om de afbraaksnelheden van bepaalde microverontreinigingen te bepalen.

Oplossing

Richtlijnen om de natuurlijke afbraak met behulp van moleculaire technieken te kunnen voorspellen worden op grond van geïntegreerde resultaten van dit onderzoek vastgesteld. Hiermee krijgen drinkwaterbedrijven betere mogelijkheden om het lange termijn risico van de verontreiniging van drinkwaterwinningsputten te beoordelen.